در یادداشت قبلی به بررسی کم و کیف حمل بین وجهی که با شاخص ترین نوع این حمل یعنی حمل ترکیبی شناخته می‌شود، با هم مزایا و شیوه‌های دیگر این نوع از حمل را بررسی کنیم:
مزایای ثبات خدمات
علاوه بر اقتصادی بودن روش بین وجهی، خدمات مداوم آن نیز می‌تواند نتیجه بخش باشد؛ برای مثال، گروه هایی با یک خرده‌فروشی همکاری می‌کردند که هرگز مرسوله‌های بین وجهی ارسال نکرده بودند اما در حال حاضر، حدود 30 درصد از تجارت بار کامیون آنها تبدیل به بین وجهی شده است، و این شرکت در حال حاضر شاهد مزایای بسیاری است.
شرکت‌هایی که این موضوع را بر عهده دارند، اسکله‌های بارگیری خود را با کارکنان خود و باراندازهای مناسب طبق زمان رسیدن کانتینرها که از قبل برنامه ریزی شده مجهز می‌کند؛ این بدان معناست که حمل و نقل به موقع مستقیماً با بهره وری کارکنان آنها مرتبط است – اگر کارکنان آنجا باشند اما کانتینرها نباشند، آنها برای کاری که انجام نمی‌شود مزد دریافت می‌کنند.
پایداری
یگر بیان می‌کند، علاوه بر هزینه و مزایای خدمات، صرفه جویی در مصرف سوخت بین وجهی نیز آن را راهی سبزتر برای حمل و نقل می‌کند؛ به‌طور متوسط، راه‌آهن‌های باری ایالات متحده می‌توانند یک تن بار را بیش از 756 کیلومتر در هر گالن سوخت جابه‌جا کنند و راه‌آهن را به سازگار ترین روش با محیط زیست برای انتقال کالا از طریق زمین تبدیل می‌کند. بنابراین، هنگامی که حمل‌کننده‌ها قسمتی از مسافت های طولانی مدت جاده ای خود را به حمل و نقل ریلی تبدیل می‌کنند، از روشی سازگارتر با محیط زیست برای حمل و نقل استفاده می‌کنند.
به عنوان مثال، محموله 100 کامیون از لس آنجلس به شیکاگو را در نظر بگیرید. با تبدیل آن محموله به intermodal، تقریباً 210 تن دی اکسید کربن (C02) در سال صرفه جویی می‌شود.
روش بین وجهی بسیار کارآمد در مصرف سوخت است، بنابراین همانطور که ما در مورد ردپای کربن خود و تأثیری که بر پایداری می‌گذاریم فکر می‌کنیم، این مزیت بزرگ دیگری است. جلوگیری از انتشار C02 و این روش این ارزش را ارائه می‌دهد.
یگر بیان می‌کند، در حالی که روش بین وجهی ممکن است یک یا دو روز به کل زمان ترانزیت اضافه کند، اما در کل ارزش انجام آن را دارد و اینکه “چون ما در حمل و نقل یک روز بیشتر در جابجایی بار کامیون صرف می کنیم، بنابراین باید مقداری از افزایش هزینه موجودی را که مشتری خواهد داشت را جبران کنیم.” اما، مشتری همچنین یک محصول بسیار سازگار با محیط زیست دریافت می‌کند؛ شما با خارج کردن کامیون‌ها از جاده ها، ازدحام و ترافیک در بزرگراه ها را کاهش می‌دهید؛ با توجه به مقرون به صرفه بودن استفاده از راه‌آهن، کار بهتری با بهره‌وری سوخت انجام می‌دهید.
چه کسی باید از روش اینترمدال یا بین وجهی استفاده کند؟
حمل و نقل چند وجهی تقریباً برای هر فرستنده‌ای امکان پذیر است؛ بدون نیاز به داشتن کامیون‌هایی در مبدا یا مقصد محموله شما، با روش بین وجهی بسیار در دسترس است. کامیون‌ها اولین و آخرین قشمت از حمل محموله را انجام می‌دهند و شما از مزایای استفاده از قطار برای جابجایی بخش های بین آنها بهره می‌برید.
چه کسی کاندیدای ایده آلی برای روش چند وجهی است؟ سؤالات اولیه این است که چقدر حمل می‌کنید و به کجا حمل می‌کنید. “بزرگترین بخشی که ما به آن نگاه می کنیم طول حمل و نقل است.” نزدیکی به مرکز ریلی یا ترمینال نیز بسیار مهم است. اگر بخش تخلیه بیش از حد طولانی باشد.
یگر بیان می‌دارد که حمل و نقل چند وجهی می‌تواند برای طیف گسترده‌ای از شرکت ها کار کند.
چه محصولاتی را می توانید با استفاده از روش چندوجهی ارسال کنید؟
وقتی صحبت از حمل و نقل بین وجهی می‌شود، می‌توانید تقریباً هر چیزی را که می تواند در یک کانتینر بین وجهی سفر کند، ارسال کنید. یگر بیان می‌کند: «این می تواند هر محصولی باشد، تقریبا هر آنچه که حمل آن همسو با حمل ونقل ریلی باشد. ما می توانیم لاستیک یا هر کالای مصرفی را جابه جا کنیم – حتی ممکن است پوشک بچه باشد. این ویژگی عالی این روش است. این یک منبع ظرفیت بسیار منعطف است.
راه‌آهن‌های باری معمولاً اموال شخصی، مسافران، حیوانات خانگی یا سایر موجودات زنده را حمل نمی‌کنند، اما فهرست اقلامی که راه‌آهن ها حمل می‌کنند طولانی است، بنابراین طیف گسترده‌ای از محصولات را می‌توان در کانتینرهای چندوجهی حمل کرد.
آیا روش چند وجهی قابلیت ردیابی سریع حمل و نقل را فراهم می کند؟
هنگامی که محصولات بین کامیون و قطار جابه جا می‌شوند، حمل کنندگان ممکن است نسبت به از دست دادن کنترل رصد کالا ها احساس ناراحتی کنند. در حالی که ممکن است از نظر تاریخی چنین بوده باشد، اما یگر گفت که امروزه حمل و نقل بین وجهی پیشنهادهایی را ارائه می‌دهد که حمل کنندگان به دنبال آن هستند. “در گذشته، این یک سیاهچاله بود. اما با مشارکت Union Pacific و فناوری پیشرفته امروزی، این مشکل حل شده است. بنابراین از دست دادن ردیابی اکنون یک نام اشتباه است که وجود دارد، زیرا اخیرا گام های بزرگی برای تقویت آن برداشته شده است.
برای افزایش قابلیت ردیابی محموله‌ها، شرکت‌ها می توانند ردیابی ماهواره‌ای را در تمامی کانتینرهای شرکت، همراه با مدل‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین قرار دهند تا این امکان برای آنها فراهم شود که در هر لحظه به مشتری بگویند کانتینر آنها کجاست و چه زمانی به مقصد می‌رسد. سپس، شرکت ها می‌توانند پلتفرم‌های امروزی رو بنام مشتری‌ها ایجاد کنند که به مشتریان اجازه می‌دهد پیام هایی بر روی کامپیوتر یا موبایل های خود دریافت کنند، که از طریق آنها بتوانند محموله‌ها را به طور فعال ردیابی و رصد کنند و به طور کلی، دید سرتاسر مورد نیاز خود را داشته باشند.
